Os fillos: «vítimas colaterais»
Dende a noite dos tempos os fillos poden ser vítimas inocentes dos ciumes ou da vinganza dos proxenitores. Cada día podemos ler ou ver noticias terribles na que o pai ou a nai asesinan os seus propios fillos/as para facer dano á súa parella ou exparella. O caso máis coñecido é o da princesa Medea que asasina aos seus dous fillos cando o seu marido Jasón casa coa princesa Glauké filla de Creonte, rei de Corinto e repudia a Medea. Está claro que é unha aberración que unha nai faga iso pero tamén hai que recordar os sacrificios que fixo Medea traizoando á súa familia por favorecer a Jasón. Cerámica … Sigue leyendo
Viuvas de vivos e viuvas de mortos
En moitas traxedias temos que o final das mulleres de todas as edades e estratos sociais nos conflitos bélicos é morrer como os homes no campo de batalla ou posteriormente cando xa non teñen o apoio dos homes. Na foto de cabeceira temos a anciana raíña Hécuba, viuva de Príamo, cando xa non lle quedan fillos nin esposo na vida. Sobre a súa morte hai tres versións todas terribles: asasinada polos vencedores gregos, suicida ou transformada polos deuses en cadela polos seus lastimeros ouveos. Hécuba se metamorfoseó en perra. Sus ojos de fuego despiden la rabia y el ardor de la tragedia soportada. Tras la venganza contra Polimestor, Agamenón decidió … Sigue leyendo
Mulleres como botín de guerra
Dende a noite dos tempos as mulleres son parte do botín de guerra xuntos cos outro tipo de obxectos, tendo así condición de «cousa». Temos que na propia Ilíada se fala do «reparto do botín» sendo unha ceremonia milenaria na que todos os bens expoliados aos vencidos eran levados ao centro do campamento e alí de acordo a unha estricta xerarquía os caudillos e os seus homes ían recibindo a parte que lles correspondía…. Podemos poñer como exemplo desta consideración das mulleres como posesións dos guerreiros o propio comezo da Ilíada coa «cólera de Aquiles«, provocada porque o caudillo Agamenón esixe a devolución de Briseida que lle tocara no reparto … Sigue leyendo
Filicidio
Segundo a RAE: m. Morte dada por un pai ou unha nai ao seu propio fillo. Do lat.filius ‘fillo’ e -cidio «matar». Non sabemos si as estatísticas son certas ou se deixan levar por outro tipo de condicionantes sexistas pero son moi abundantes as noticias que falan de «filicidios maternos» Neste traballo xa falamos da violencia dentro da familia e puxemos como exemplo mulleres como Medea, Clitemnestra ou Ágave, pero tamén falamos de homes como Hércules, Agamenón, Pélope ou Saturno. As traxedias están cheas de historias que superan a realidade e amosan múltiples exemplos de proxenitores cometendo aberracións contra os seus propios fillos/as por motivos diversos pero todos tan antigos como a propia … Sigue leyendo
