STRAUSS Ariadna en Naxos

A ópera Ariadna en Naxos, de Richard Strauss , foi escrita nun principio cun só acto precedido pola representación da obra de Molière «O xentilhome burgués» para a que Strauss escribiu a música . Así foi como se estreou e representou en varias cidades. Posteriormente, engadíronlle un Prólogo e descartouse a obra de Molière. Esta nova versión estreouse en Viena en 1916, e así é como se seguiu a representar ata a actualidade.
Pero a nós o que nos interesa tamén aquí e ver o mito ao que Strauss ( o do vals do Danubio Azul , de cada Ano Novo) lle deu forma de ópera.
A historia comeza cunha rapaza filla de Minos e Pasifae, reis de Creta, que se namora de Teseo, príncipe e heroe lendario de Atenas, fillo de Exeo….que ven a liberar ao seu pobo do tributo do Minotauro. Ariadna regaloulle un nobelo para que unha vez no labirinto non se perda ( esa é outra historia) , fóra desenrrolándoo e puidese servirlle de guía e indicarlle o camiño de regreso.
Cando Minos soubo que Teseo tiña matado ao minotauro montou en cólera polo que Teseo tivo que apresurarse na fucxida na que o acompañou Ariadna. Pero ela nunca chegou a ver a terra de Teseo, Atenas, pois nunha escala que el fixo na illa de Naxos, abandonouna durmida na beira.
Ariadna non se amedrentou e esqueceu as súas penas de amor co deus Dionisio, ( o cambio non parece malo….) quen se namorou profundamente dela, tanto que casou con ela e levouna ao Olimpo. Como agasallo de vodas deulle unha diadema de ouro que fixo Hefesto e que logo se converteu en constelación; e de Teseo nin se voltou a recordar….

Bibliografía:
http://xurl.es/RichardStrauss
http://xurl.es/AriadnaenNaxos  

Autoría: Daniel Riveiro