#OfíodeAriadna "As tecedoras de historias"

“Un tesoro de mujeres excepcionales nos ha legado la cultura griega. El dolor, la fidelidad, la justicia, la alegría, la belleza, la amistad, la bondad, llenan las páginas de la épica o la tragedia. Esos sentimientos ideales los encarnan personajes femeninos que han llegado vivos hasta nuestros días como Ifigenia, Helena, Creusa, Calipso, Fedra, Danae, Antígona, Penélope, Electra, Nausicaa, Dafne, Casandra”. E. LLedó

ALCESTIS » a vítima da cobardía do seu home»

Admeto , dando mi vida para que veas la luz, muero por ti, cuando podría no morir, tomar el marido que quisiera entre los tesalianos y habitar una venturosa morada real. Eurípides: Alcestis, 280-281 Para empezar, Alcestis (Άλκηστις) era la hija benjamina, además de la más hermosa y bondadosa, de Pelias y Anaxibia. Fue la única hija que no colaboró en la muerte de su padre, ya que fue la que logró soportar las artimañas de Medea. En cuanto a su idilio, Admeto, rey de Feras, se enamoró de ella, pero el padre de Alcestis había dictaminado que su hija contraería matrimonio con aquel hombre cuyo carro fuera tirado por … Sigue leyendo

11/11/2018

MEDEA de Pier Paolo Passolinimi

Medeaes una película italiana basada en la tragedia Medea , de Eurupides y dirigida por Pier Palomi Pasolini. Fue rodada en Turquia y en Siria —Capadocia y Aleppo—, así como en Viterbo, Pisa y Cinecitta. Fue la única incursión en el cine de la gran diva de ópera Maria callas, que en 1969 se hallaba retirada del mundo lírico. Pasolini la escogió porque había sido la más célebre Medea en la ópera del mismo nombre compuesta por Cherubini. Argumento: La película Medea es una adaptación de la tragedia de Eurípides. Pero, en realidad, esa pieza griega ocupa tan solo la segunda parte, pues la acción de la parte inicial desarrolla … Sigue leyendo

09/11/2018 · Deja un comentario

APOLO Y DAFNE

Bernini, Galería Borghese, Roma Esta escultura fue hecha por Bernini entre los años 1622 y 1625, pertenece al estilo barroco. Está hecha en mármol y a tamaño real y la podremos encontrar expuesta en la galería Borghese situada en Roma. Esta estatua representa el mito epónimo en el que, después de que Apolo se burle del rey Eros, este último se venga de él arrojándole una flecha de oro. Esta flecha causa un amor inmediato a quien hiere, y dispara una flecha de plomo a la ninfa Dafne, la cual provoca un rechazo amoroso. Así pues, cuando Apolo ve a Dafne, se siente herido de amor y la persigue. Pero … Sigue leyendo

09/11/2018 · Deja un comentario

PROTOTIPOS FEMININOS

06/11/2018 · Deja un comentario

HESÍODO

O mito de Pandora Pandora foi a primeira muller, modelada segundo a imaxe dos mortais polo deus do lume, Hefesto, coa axuda de Atenea, por orde de Zeus. Cada un dos deuses do Olimpo proporcionou a Pandora unha cualidade, beleza, persuasión, habilidade manual e graza, aínda que houbo algo que tamén foi introducido nela por Hermes, que a dotou co don da mentira. Zeus entregoulle unha caixa que tiña que entregar a Epimeteo como vinganza polo crime do seu irmán Prometeo ao roubar a chama do Olimpo e entregala aos homes. Dentro da caixa estaban todos os males existentes e tiña a prohibición de abrila baixo calquera circunstancia. Pero Pandora … Sigue leyendo

28/10/2018 · Deja un comentario

ANDRÓMACA

O repouso do guerreiro Andrómaca fue tan relevante en la mitología griega que hoy en día es considerada como un símbolo, el amor conyugal y filial ante la crueldad y la guerra. Esposa de Héctor e hija de Eetión , rey de Tebas, ambos derrotados (junto con todos sus hermanos varones) por Aquiles, su madre se suicidó debido a la muerte de sus hijos y de su marido. Andrómaca acaba como concubina de botín de guerra entre los troyanos, específicamente al hijo de Aquiles y la princesa Deidamía, Neoptólemo, con el que tiene 3 hijos. Consecuentemente, Andrómaca también simboliza, por tanto, a la esposa indefensa y entregada víctima de una … Sigue leyendo

26/10/2018 · Deja un comentario

MEDEA

Os ciumes femininos e a violencia familiar Medea, era la hija del rey de Cólquida Eetes y de la ninfa Idía, nieta del dios del Sol, Helios. Era sacerdotisa de Hécate y una formidable hechicera, se supone que aprendió los principios de las artes mágicas junto con su tía, la diosa y maga Circe. Un día, el héroe Jasón y los Argonautas llegaron a la corte de su padre para conseguir el vellocino de oro. Cuando Medea conoció a Jasón se enamoró de él inmediatamente, por lo que tuvo gran participación en el rescate del Vellocino de Oro y ayudó a escapar a Jasón a cambio de que se casase … Sigue leyendo

26/10/2018 · Deja un comentario

HELENA DE TROYA

A beleza feminina como forza destrutora Helena de Troia, filla de Zeus e Leda, era unha muller de gran beleza, o que ocasionou que durante a súa vida fora raptada moitas veces, nun primeiro momento cando tiña 12 anos foi raptada por Teseo, sendo liberada polos seus irmáns; a posteriori casaríase con Melenao, príncipe de Micenas. O matrimonio foi feliz ata que apareceu Paris, fillo do rei de Troia que provocaría o desexo de Helena tras unha visita do mesmo a Esparta. Así Paris conseguiría raptar a Helena tras unha viaxe de Melenao a illa de Creta. Tras o regreso de Melenao e vista a situación, pediu axuda ao seu … Sigue leyendo

26/10/2018 · Deja un comentario

SEMÓNIDES

«Pues éste es el mayor mal que Zeus creó: las mujeres. Incluso si parecen ser de algún provecho, resultan, para el marido sobre todo, un daño.Pues no pasa tranquilo nunca un día entero todo aquel que con mujer convive…» Semónides de Amorgos: Yambo contra as mulleres. Semónides de Amorgos (séculos VII – VI aC), que, segundo a tradición, naceu na illa de Samos e logo organizou a colonia de Amorgos nas Cícladas, é un poeta satírico de baixa calidade do que só quedan uns poucos 29 fragmentos. Un dos fragmentos máis longos é o fragmento 7, dos cales consérvanse 118 versos. É o poema máis famoso de Semonides pola sua chocante misoginia. Neste … Sigue leyendo

16/10/2018 · Deja un comentario

SAFO DE LESBOS

Desviada, perigosa, corruptora de rapazas, lesbiana… Temos constancia da gran importancia de Safo xa na Antiga Grecia, pois foi incluída na lista dos nove poetas líricos. É dicir, a lista dos poetas considerados canon, aqueles autores dignos de estudo e cuxa obra debía ser imitada. A súa influencia foi tal que Platón chegou a catalogala como a décima musa. Safo viviu case toda a súa vida na illa grega de Lesbos entre os séculos VII e VI a. C. Díxose tamén que pasou un breve período en Sicilia. Pertencente á aristocracia, parece ser que fundou unha escola ou círculo de mulleres coñecido como «A casa das musas». A esta escola … Sigue leyendo

02/01/2018 · Deja un comentario

CC BY NC SA

Dereitos Propiedade Intelectual

Neste blog utilizamos imaxes, textos e ligazóns cunha finalidade didáctica e educativa. Se algunha persoa ou institución considera que se vulneran os seus dereitos de autor, rogamos que vos poñades en contacto connosco para retiralos de inmediato.

proxectossab@gmail.com

Grazas

 

 

Este sitio web utiliza cookies para que usted tenga la mejor experiencia de usuario. Si continúa navegando está dando su consentimiento para la aceptación de las mencionadas cookies y la aceptación de nuestra política de cookies, pinche el enlace para mayor información.plugin cookies

ACEPTAR
Aviso de cookies